มาตรฐานสารสนเทศภูมิศาสตร์ไม่ใช่เป็นมาตรฐานเพียงอย่างเดียวที่มีอยู่และสำเร็จในตัว หรืออีกนัยหนึ่งเราสามารถพูดได้ว่า มาตรฐานสารสนเทศภูมิศาสตร์จะไม่สามารถทำงานได้เองโดยมิได้เกี่ยวข้องหรืออ้างอิงกับมาตรฐานอุตสาหกรรมอื่นๆ ในเทคโนโลยีสารสนเทศที่มีใช้อยู่ก่อนแล้ว ก่อนอื่นข้อมูลที่จะใช้ในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ จะต้องสอดคล้องกับมาตรฐานที่ใช้ในอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ (นั่นคือสอดคล้องกับรหัส ASCII) ก่อนที่จะเข้าสู่มาตรฐานของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
มาตรฐานที่เป็นทางการด้านระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ได้รับการพัฒนาขึ้นมาโดยมีการประสานความร่วมมือกับมาตรฐานอื่นของเทคโนโลยีสารสนเทศ ตัวอย่างเช่น มาตรฐานการถ่ายทอดข้อมูลเชิงพื้นที่ของสหรัฐอเมริกานั้น ก็ได้รับการนำมาใช้ร่วมกับมาตรฐานการแลกเปลี่ยนข้อมูลทั่วไปของ ISO หมายเลขที่ ISO 8211 คณะกรรมการ ISO/TC 211 ซึ่งเป็นกรรมการวิชาการว่าด้วยสารสนเทศภูมิศาสตร์ก็มีการประสานงานใกล้ชิดกับคณะกรรมการของ ISO คณะอื่นๆ รวมทั้ง ISO/TC 82 ว่าด้วยการเหมืองแร่ (Mining), ISO/TC 184/5C4 ว่าด้วยระบบอัตโนมัติด้านอุตสาหกรรม และการปฏิบัติการร่วม (Industrial automation system and integration), ISO/TC 204 ว่าด้วยสารสนเทศการขนส่ง และระบบควบคุม (Transportation information and control systems), ISO/IEC/JTC1/ISC21/WG3 OS1 ว่าด้วยการจัดการข้อมูลและ ODP (Data management and ODP), ISO/IEC/JTC1/SC30 Open EDI และ CEN/TC287 ว่าด้วยสารสนเทศภูมิศาสตร์
เพื่อให้เกิดการปฏิบัติการร่วมกันได้ ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์จะต้องสอดคล้องกับมาตรฐานอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ ตัวอย่างเช่น ในการที่จะให้มั่นใจว่าระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ใช้ได้กับหลายระบบบนคอมพิวเตอร์หลายรูปแบบ (Platforms) และโครงข่ายชนิดต่างๆ จะต้องใช้มาตรฐานที่เรียกว่า Network protocol standards (TCP/IP) และซอฟต์แวร์ที่เป็นมาตรฐาน เรียกว่าการเชื่อมประสานโปรแกรมประยุกต์ (Applications Programs Interface : API) ที่เรียกว่า Object Linking and Embedding (OLE)
คุณภาพและส่วนประกอบของข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับสาขาของการศึกษาและการใช้งาน ดังนั้น มาตรฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์จะไม่สามารถพัฒนาไปได้หากปราศจากการพิจารณามาตรฐานเหล่านั้นให้สอดคล้องกับสาขาการใช้งาน ความจริงแล้วส่วนใหญ่ของกระบวนการจัดทำมาตรฐานข้อมูลนั้นเกี่ยวข้องกับการทำมาตรฐานสารสนเทศภูมิศาสตร์ จากประสบการณ์พบว่ามีปัญหาในการทำมาตรฐานเกี่ยวกับดินในระดับภูมิภาค เนื่องจากในแต่ละประเทศใช้ระบบการจำแนกดินไม่เหมือนกัน และไม่สอดคล้องกันด้วยซึ่งเป็นรายงานจาก Asian Development Bank (ADB) ในปี ค.ศ. 1996
การพัฒนามาตรฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์นั้น จะต้องมีส่วนที่เกี่ยวข้องกับสาขาต่อไปนี้
– ระบบจุดพิกัดของแผนที่ และระบบเส้นโครงแผนที่ที่ใช้
– คุณภาพของข้อมูลแผนที่ (ตำแหน่งและข้อมูลอรรถาธิบาย)
– ชื่อสถานที่ (ที่เป็นไปตามการกำหนดอย่างเป็นทางการ)
– ระบบการจำแนกทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง เช่น ดิน พืชพรรณ การใช้ที่ดิน และอื่นๆ
– ส่วนของข้อมูลที่ใช้เพื่อการอรรถาธิบายข้อมูลแผนที่ (เช่น ข้อมูลการสำรวจประชากร และการใช้ที่ดิน เป็นต้น)
การจัดทำมาตรฐานของข้อมูลดังกล่าวเหล่านี้มีความสำคัญและเป็นความต้องการเบื้องต้นในการนำไปสู่กระบวนการการทำมาตรฐานระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ หากข้อมูลเหล่านี้ไม่เป็นมาตรฐานอยู่ก่อนแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะทำมาตรฐานระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อให้ใช้ในการจัดการกับข้อมูลเหล่านี้
ที่มา : ตำราเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศศาสตร์