เกาะสมุย ตั้งอยู่บริเวณอ่าวไทย เป็นอำเภอหนึ่งอยู่ในเขตจังหวัดสุราษฎร์ธานี ห่างจากสุราษฎร์ธานีไปทางทิศตะวันออกประมาณ 84 กิโลเมตร มีเนื้อที่ 247 ตารางกิโลเมตร กว้าง 21 กิโลเมตร ยาว 25 กิโลเมตร ถนนโดยรอบเกาะ หรือถนนสายทวีราษฎร์ภักดี ยาว 50 กิโลเมตร ซึ่งพื้นที่ 1 ใน 3 ของเกาะเป็นที่ราบล้อมรอบด้วยภูเขา
เกาะสมุยถือว่าเป็นเหมือนอัญมณีของจังหวัดสุราษฏร์ธานี เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศไทยรองจากเกาะภูเก็ต เมืองหลักของเกาะสมุย คือ หน้าทอน ตั้งอยู่ทางฝั่งทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ และหาดที่มีชื่อเสียงของเกาะคือ หาดเฉวงและหาดละไม ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะ
หาดละไม
หินตาหินยาย
เมื่อต้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) เกาะสมุยขึ้นอยู่กับเมืองนครศรีธรรมราช ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2440 ได้จัดระบบการปกครองประเทศใหม่ ตั้งเป็นอำเภอเกาะสมุย โดยนายอำเภอเกาะสมุยคนแรก คือ พระยาเจริญราชภักดี (สิงห์ สุวรรณรักษ์)
คำว่า “สมุย” เป็นคำมาจากภาษาใดไม่ปรากฏแน่ชัด มีข้อสันนิษฐานต่างๆ นานา ว่ามาจากภาษาจีนไหหลำว่า “เช่าบ่วย” แปลว่า “ด่านแรก” หรือ “ประตูแรก” เพราะในสมัยก่อนชาวจีนที่มาติดต่อค้าขายกับประเทศไทยใช้เรียกเกาะสมุยเมื่อมาแวะพักจอดเรือ ต่อมาออกเสียงเพี้ยนเป็น “สมุย” บ้างก็ว่ามาจากภาษาทมิฬว่า “สมอย” แปลว่า คลื่นลม บ้างก็ว่ามาจากชื่อต้นไม้ที่มีอยู่ทั่วไปในภาคใต้ คือ “ต้นหมุย” บ้างก็ว่า “สมุย” เป็นคำภาษามลายู ซึ่งพวกแขกมลายูที่มาติดต่อค้าขายกับประเทศไทยใช้เรียกเกาะสมุย
ลักษณะภูมิอากาศเป็นแบบมรสุมเขตร้อน มี 2 ฤดู คือ ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่เดือนมิถุนายน-ธันวาคมและฤดูร้อนตั้งแต่เดือนมกราคม-พฤษภาคม เป็นช่วงคลื่นลมสงบเหมาะสมแก่การท่องเที่ยว
จุดชมวิวลาดเกาะ
ที่มา : www.student.nu.ac.th
รวบรวมข้อมูลโดย : ชนันธร ภิรมย์